بسم الله الرّحمن الرّحیم

برای حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیهاعالم غبار قافله ی ارغوانی اشگل یادبود عمر کم زندگانی اشباید زبان دیگری از عرش آورندبا واژگان ما ننشیند معانی اشعقل زمین به رفعت او قد نمی دهددریا به حیرت آمده از بی کرانی اشنُه سال شاهد شرر کوه طور بودهرگز نبود صحبتی از لن ترانی اشآن مادری که علت ایجاد خلقت استسیراب می کند همه را مهربانی اشپیداتر از ابهت هر قله ی ستبرپژواک های زمزمه ی بی نشانی اشباید که بی مزار... تجلّی کردگارپروردگار وار ببین لامکانی اشوایا بر آن دیار که از مکر روزگاربی فاطمه ست جامعه ی آرمانی اشاز لرزه های مسجد و منبر خبر دهیددیدم توان محض پسِ ناتوانی اشدیدند روح بین دوپهلوی مصطفی سترحمی نداشتند به نام و نشانی اشمی سوخت از جهالت مردم به پشت درگُر می گرفت دست و دل باغبانی اش***هر دم به روی شانه ی مولا زیاد شد...تابوت از نحیفی زهرا، گرانی اش*#مهرداد_مهرابیسروده بهمن۱۳۹۶ویراسته دی۱۳۹۹*. تک و تنها، تک و تنها، چه کشیده ست علیاز سبک بودن تابوت خمیده ست علیسیدحمیدرضا برقعی بسم الله الرّحمن الرّحیم ...

برای حضرت ام البنین سلام الله علیهاچه اشک ها که نباریده است! به یاد کرب و بلا هر آنگشوده چشم به هر سویی شکفته پنجره ی بارانکسی که خیمه زده هر روز به روی صورت قبری چندکسی که بیشتر از هر کس گرفته انس به قبرستانهمان که فاتحه ی ذکرش، همان که زمزمه ی فکرشهنوز سوره ی یاسین است هنوز سوره ی الرحمانکسی که ناله ی جانسوزش به قلب سنگ اثر داردکسی که گریه ی پرشورش شرر زده به دل مروانکسی که ساقی کوثر را، حسین؛ جان پیمبر راچهار رطل گران آورد، چهار جام بلاگردانهنوز مرثیه می خواند هنوز اشک می افشاندبه ایستادگی بی دست، به مشک بردن با دندانکدام بیت سرانجامی توان ختم سخن دارداز این به بعد ندارد شعر شبیه غصه ی او پایان#مهرداد_مهرابیاسفند۱۳۹۴ بسم الله الرّحمن الرّحیم ...